Rozdział XIV

Tak naprawdę mimo mieszkania z Lynchami, unikałam Ross'a jak ognia. Nie miałam ochoty tłumaczyć tego wszystkiego ani słuchać jego przeprosin lub bezpodstawnego obrażania. Nie wspomniałam też ani słówkiem dla jego rodzeństwa o jego uzależnieniu. Jeśli będzie chciał, to to zmieni.
Kolejny piątek, po szkole. Wracałam z Kelly i Raini do domu, bo mogę na razie go tak nazywać. Z dziewczynami odzyskałam dobry kontakt. Profesorka Black uwzięła się dziś na nas i odpytywała wszystkich przez całą godzinę lekcyjną. Nie miała litości. Ja akurat dostałam naciąganą czwórkę.
- Hej! - krzyknęłam do wszystkich domowników, gdy wchodziłam do domu; stanęłam nagle zdziwiona na środku pokoju oglądając dziwaczny taniec Ross'a. Wszyscy na mnie spojrzeli. Rzuciłam tymczasowe klucze na stolik, a torbę na ziemię i wwaliłam się na kanapę, oglądając ich grę w butelkę.
- No cóż - powiedziała uśmiechnięta Rydel - chciał wyzwanie to ma.
- Grasz z nami? - zaproponował Rocky, przesuwając się trochę w stronę Delly, a ona w stronę Ellingtona.
- A co mi tam - usiadłam na podłodze, koło Vanessy. Teraz butelką kręcił Ross, który skończył swój taniec kretyna. Wypadło na Riker'a.
- Pytanie - powiedział blondyn wiedząc, do czego zdolni są jego bracia.
- Podaj imię dziewczyny, z którą pierwszy raz się całowałeś.
Mogło być gorzej.
- Margaret - wypalił bez zastanowienia. Teraz on kręcił, wypadło na Ellingtona.
- Wyzwanie - prychnął.
- Pocałuj dziewczynę siedzącą obok ciebie. 
Wokoło zapanował szum. Rydel się sprzeciwiała, ale Rik był nieustępliwy. W końcu, pod wpływem impulsu, Ell pocałował dziewczynę. Miało być kilka sekund, ale zabalowali i wyszło z tego dwie minuty. I weź człowieku nie sądź, że coś ich łączy. Blondynka była zaskoczona, ale i rozpromieniona. Tym razem wypadło na Rocky'ego.
- Wyzwanie.
- Zjedz dziesięć dużych łyżek musztardy.
- O fuu - odwróciłam się w stronę ściany, a reszta się zaśmiała - to jest odrażające.
- I o to w tym chodzi - odezwał się Ross.
Rocky poszedł do kuchni i przyniósł wielki słoik razem z łyżką i zaczął to jeść. Zacisnęłam mocno powieki, chowając głowę między kolana. Wszyscy patrzyli na chłopaka i jego minę, licząc zjedzone łyżki. Potem wypadło na mnie.
- Pytanie
Najwidoczniej postanowił mnie trochę uwolnić od głupot.
- Co ci się kiedyś zdarzyło przykrego na randce?
Skrzywiłam się.
- Kiedy byłam na randce z chłopakiem, który mi się podobał, a tam nagle przyszła jego dziewczyna.
- I co zrobiłaś? - spytała zaciekawiona Rydel.
- Wywaliłam swoje jedzenie na jego głowę i wyszłam z restauracji. Chłopak się więcej do mnie nie odezwał.
- Brawo - Ross przybił mi piątkę. No cóż, gdy nie pali jest całkiem w porządku.
Graliśmy tak naprawdę długo i nie zwracałam na nic uwagi. Siedziałam, żyjąc w swoich myślach, ale zaciekawiło mnie jedno zadanie. Było ono do Ross'a. Osobiście kiedyś zamorduje Vanesse. Oni to wszystko ustawili! Oczywiście blondyn wziął wyzwanie.
- Weź Laurę na barana i pobiegaj po ulicy krzycząc "Z drogi śledzie, bo królowa świata jedzie"!
- No cię chyba coś boli - warknęłam. Nie mam zamiaru brać udziału w ich durnych gierkach wyswatania nas.
- Wyzwanie to wyzwanie, kotku - powiedział przesłodzonym głosem Riker.
- Nie jestem twoim kotkiem - zmrużyłam oczy w wąskie kreseczki, ale nim zdążyłam się ogarnąć, Ross wziął mnie na ręce i wybiegł z domu. Próbowałam mu się wyrwać, ale trzymał mnie naprawdę mocno. Potem przełożył mnie sobie na barana i biegł po ulicy krzycząc słowa zadane przez Van. Na początku byłam zła, ale potem się rozchmurzyłam i śmiałam w najlepsze. Ludzie patrzyli się na nas - niektórzy jak na idiotów, a niektórzy jak na przesłodką parę. Kilka dziewczyn patrzyło nawet na mnie z zazdrością, pewnie kolejne fanki R5. Gdy wracaliśmy, bo Ross się trochę zagalopował, szedł spokojnie.
- Nie było chyba aż tak źle - wymruczał, podnosząc na chwilę głowę do góry.
- Tak. Nie ma to jak siedzieć na baranach swojego idola robiącego z siebie idiotę - powiedziałam roześmiana.
- Więc nadal jestem twoim idolem? - w jego głosie usłyszałam nadzieję.
- Można tak powiedzieć - wzruszyłam ramionami - ale im dłużej cię poznaje, tym bardziej widzę twoją drugą stronę, której nikomu nie pokazujesz. I ona mi się nie podoba.
- Jeśli chcesz wiedzieć, to rzuciłem palenie - powiedział lekko - dla ciebie i mojej rodziny.
- Chyba dzięki mnie dla twojej rodziny - poprawiłam go, ale potrząsnął przecząco głową.
- Nieprawda. Zrobiłem to dla ciebie.
- To słodkie - znów się uśmiechnęłam.
- Mimo krótkiej znajomości czuję, jakbyśmy znali się całe życie. I jesteś dla mnie bardzo ważna - wyznał, a mnie oblał lekki rumieniec.
- Dziękuję - wyszeptałam i przez przypadek pociągnęłam naszą dwójkę do tyłu. Ross się zachwiał i polecieliśmy razem na trawę, tocząc się dłuższą chwilę. Oboje wybuchneliśmy niepohamowanym śmiechem. Gdy się ogarnęliśmy, wstałam i otrzepałam spodnie z trawy, a potem go objęłam. Bardzo mocno. Chłopak zdziwił się moim gestem, ale po chwili go odwzajemnił. A jeżeli jego zadanie ma być zrobione do końca, znów wziął mnie na barana i wracaliśmy wśród przyjemnej ciszy.






~*~






Po wyjściu Ross'a i Laury graliśmy dalej.
- Rydel - powiedział do mnie Ell, kiedy zakręcił butelką. jednocześnie wybudzając mnie z transu - pytanie czy wyzwanie?
- Pytanie.
- Gdybyś była na bezludnej wyspy kogo byś uratowała? Rikera, Rocky'ego czy Vanessę?
- Oczywiście, że Vanessę - powiedziałam bez zastanowienia - Riker i Rocky byliby największymi divami na całej wyspie i pozjadaliby wszystkie kokosy. Van by sobie raczej z nimi nie poradziła.
- Przyjaźń na całego - mruknął Riker, ale Rocky się trochę oburzył.
- Ja? Divą?
Parsknęłam śmiechem.
- To małpą, lepiej?
- Jasne - wyszczerzył zęby w ironicznym uśmieszku.
Gdy ja kręciłam wypadło na Rocky'ego.
- Wyzwanie.
- Wsadź sobie lód do gaci - powiedziałam obojętnie.
W sumie to było marnotractwo lodu i obrzydlistwo, ale jakoś tak wyszło. Chłopak wykonał swoje zadanie z dość niezadowoloną miną. Gralibyśmy dalej, ale do domu wpadła Raura. Dziewczyna siedząca na jego ramionach ledwo zmieściła się we framudze; była uśmiechnięta i rozgrzana, a policzki miała czerwone. Ross nie wyglądał inaczej.
- Coś się tu kroi romansik - przesłodkim głosem powiedział Ell, a Laura parsknęła śmiechem.
- Jeśli moja siostra daje jemu głupie zadanie to jest jedna sprawa. Ale żeby plątać w to mnie? Zeskoczyła z jego ramion i stanęła, patrząc się na zebrane osoby. Nagle zadzwonił jej telefon i wyszła przed dom.
- No to... - próbowałam przerwać ciszę panującą w całym pokoju.
- No to... - powtórzył po mnie Ellington. Każdy to powtarzał po kolei (wyglądało to dość komicznie), aż do Ross'a.
- No - uśmiechnął się - to czemu nie kontynuujecie gry?
- Jakoś przeszła atmosfera - wyznałam. Nagle do domu wpadła Lau. I to dosłownie wpadła.
- Kelly ma jeden problem - powiedziała cicho - rodzice w kłótni wywalili ją z domu na całą noc i nie ma gdzie spać. Przygarniecie ją? - spytała z nadzieją.
- U niej to taka patologiczna rodzina? - spytał mój brunetowłosy braciszek (haha XD - od aut).
- Można tak powiedzieć. Nie jest łatwo z matką alkoholiczką, piątką rodzeństwa i zapracowanym tatusiem.
Każdy wytrzeszczył oczy.
- Nigdy nic nie mówiła.
- To jest kwestia skromności i dumy. Ona nienawidzi, gdy ktoś lituje się nad nią bez powodu. Uważa swoją rodzinę za pikuś, gdy chodzi o prawdziwe kłopoty. To może dziś u was spać?
- Jasne - kiwnęłam głową - nie można jej przecież tak zostawić.
Brunetka zaczęła pisać SMS-a, a ja wstałam i przeciągnęłam.
- No cóż - rzekłam - trzeba powoli sprzątać. Zbliża się 21.
- Obejrzyjmy jakiś film - zaproponowała Nessa, a ja kiwnęłam głową.
- To idź wybierz jakiś, a ja pójdę zrobić popcorn. Moi kochani braciszkowie ogarną w salonie i rozłożą fotele oraz kanapę.
Związałam włosy w luźnego kucyka i poszłam do kuchni. Wzięłam kilka paczek z szafki i wsadziłam do mikrofali. Stałam i czekałam na nie, patrząc bez celu w okno, aż do pomieszczenia wpadł Ell.
- Chłopacy się pytają, czemu tak długo - przymknął drzwi i zbliżył się o kilka kroków bliżej mnie.
- Przekaż im, że popcorn nie chce szybciej się wykluwać z jajeczek - sarknęłam.
Podszedł do mnie.
- Czy ten pocałunek coś dla ciebie znaczył? - spytał niepewnie po kilku chwilach ciszy, podchodząc jeszcze bliżej. Szczerze to tego pytania się nie spodziewałam. Odwróciłam się w jego stronę i spojrzałam prosto w oczy.
- Ell, to tylko wyzwanie. Już po wszystkim.
- Nie o to zapytałem.
- Nie mogę powiedzieć, że nie - stwierdziłam - ale jak ty to sobie wyobrażasz? A jeśli nasz związek nie przetrwa? Zniszczylibyśmy wtedy zespół i chłopcy nie byliby zadowoleni.
Podszedł do mnie i przytulił mocno, a ja zarzuciłam mu ręce na szyję. Wtuliłam się w jego tors i słuchałam bicia serca. Był taki ciepły i bezpieczny, i przytulny. Do tego uwielbiałam jego zapach. Ta świetna woda kolońska.
- Poczekajmy chociaż trochę, ok? - zaproponowałam, gdy się od siebie oderwaliśmy.
- Zgoda - westchnął, ale się uśmiechnął - poczekać nie zaszkodzi.




~*~ 




Zapukałam niepewnie do drzwi domu Lynchów. Byłam tu zaledwie parę razy, ale już znałam całą drogę na pamięć. Poza tym Laura w sms-ie dała mi dokładne wskazówki. Jak zawsze opiekuńcza.
Otworzył mi Rocky i gestem ręki zaprosił do środka. Od razu dopadła do mnie Lau, przytulając mocno.
- Tak mi przykro.
Machnęłam ręką.
- Gorsze rzeczy mnie spotykały.
- Jakie? - teraz spytał Rocky, a ja postawiłam torbę z kilkoma ubraniami na ziemię.
- Na przykład dopóki nie poznałam Laury i Raini, byłam zwykłym popychadłem.
Przyjaciółka objęła mnie ramieniem.
- Nadal pamiętam dzień, gdy się poznałyśmy - uśmiechnęła się Marano.
Rozejrzałam się po przestronnym salonie. Nic się tu nie zmieniło od mojej ostatniej wizyty. Wszyscy poznikali oprócz Lau i Rocky'ego.
- Tak. Chciały wylać na mnie sok na środku stołówki, ale ty się im przeciwstawiłaś. W sumie Elizabeth była w szoku.
- Pewnie. Nie każda nowa jej się przeciwstawia.
Roześmiałam się.
- Gdzie mam spać?
- Masz do wyboru pokój Rocky'ego albo Rikera - do pokoju weszła Rydel i uśmiechnęła się - poza tym hej.
- Nie chcemy chyba, żeby Van była zazdrosna - odezwał się Ratliff - więc chyba wybierzesz pokój Rocky'ego.
- Spoko.
- Idź się przebierz. Wieczorek filmowy zaraz się zacznie - Laura popchnęła mnie lekko w stronę schodów.
- A który pokój?
- Pierwszy po lewej - poinstruowała mnie.
Weszłam tam i szybko się przebrałam w piżamę. Gdy zeszłam na dół wszyscy byli już obecni. Usiadłam koło Lau i bruneta. Oglądałam jakiś tandetny horror, gdy nagle zasnęłam.
Ale nigdy bym tego nie zrobiła, gdybym wiedziała, jak to wszystko się dalej potoczy.




***************************




Hej. Rozdział jest taki nijaki i nic się nie dzieje, ale jutro nie miałabym czasu go wstawić. Ani w za tydzień. Więc jest dziś =)


Mam nadzieję, że w sposób euforii albo odrzucenia, ale wyrazicie swoją opinię w sporej ilości komentarzy :)


Do następnego!
Cris